Zadaniem medycyny osteopatycznej jest przywrócenie prawidłowych zdolności regeneracyjnych organizmu. By to osiągnąć terapeuta po szczegółowym badaniu wykorzystuje różnego rodzaju techniki manualne. Takie działanie dąży do uzyskania stanu, który możemy nazwać “dynamiczną równowagą” pomiędzy poszczególnymi układami w ciele pacjenta.
Osteopatia to koncepcja z ponad stuletnią historią, której filozofia opiera się integralności ludzkiego organizmu i traktowaniu go jako całości – właśnie dlatego zdarza się, że terapeuta pracuje w miejscu pozornie niezwiązanym z dolegliwościami.
Osteopatia jest doskonałym
podejściem do np. dolegliwości
bólowych
(bóle kręgosłupa, dyskopatie, rwa kulszowa, bóle stawów, bóle mięśni, bóle głowy, migreny),
układu pokarmowego
(zaparcia, biegunki, wzdęcia, zespół jelita drażliwego),
ginekologicznych
(bolesne miesiączki, bóle w trakcie ciąży, przygotowanie do porodu)
i wielu innych problemów w obrębie ludzkiego organizmu.
Diagnoza jest opinią, która powstaje w głowie terapeuty w wyniku porównania odbiegających od norm wyników badań z symptomami opisanymi w podręcznikach. Terapeuta nigdy nie powinien zadowalać się chorobą posiadającą nazwę. Powinien interesować go pełen obraz zdrowia pacjenta. Główna zasada diagnozowania polega nie na tym, by leczyć objawy spowodowane stanami patologicznymi. Próbujmy szukać przyczyny, z której ona powstała.
- Swope, 1938
